Virtua Tennis 4 to gra sportowa traktująca o tenisie ziemnym będąca kolejną odsłoną popularnego cyklu. Rozgrywka posiada kilka trybów, z których najważniejszy jest tryb kariery, polegający na uczestnictwu w szeregu turniejów na całym świecie. Poza rozgrywkami tenisowymi gracz ma możliwość trenowania umiejętności na szeregu tenisowych mini gier. Istnieje również opcja gry deblowej. Gracz może albo wybrać gotowego zawodnika albo stworzyć nowego, ustalając jego wygląd i zdolności. Wśród dostępnych w grze zawodników znajdują się postacie wzorowane na takich osobistościach jak Roger Federer czy Andy Murray. Rozgrywki maja miejsce na różnych kortach, przykładowo trawiastych lub ziemnych otoczonych trybunami z tłumem kibiców. Sprzęt dostępny w grze jest w pełni licencjonowany. Grafika programu jest realistyczna i trójwymiarowa, uwzględniająca takie detale jak zmiany wyrazów twarzy zawodników. Poza samymi zawodnikami szczegółowo opracowano również areny oraz publiczność.
Gran Turismo 5 jest kolejna grą z cyklu popularnych wyścigów samochodowych wydawanych wyłącznie na konsole koncernu Sony. W Gran Turismo 5 obecne są wszystkie trasy m. in. takie jak włoska Tuscan czy amerykańska Infineon Raceway. Gracz ma do dyspozycji samochody takich marek jak Honda, Toyota, Suzuki, Nissan, Chevrolet, Subaru, Mitsubishi, itd. znane z poprzednich edycji gry, ale nie świadczy to o tym, że twórcy gry postanowili skopiować swoje poprzednie dzieło. GT5 oferuje graczowi nowe tory miejskie rozmieszczone na całym globie. Gracz dysponuje również nowymi dodatkowymi wzorami aut marki Ferrari, w tym bolidy F1. Obecne gra oferuje tryby pozwalające na natychmiastowe rozpoczęcie wyścigu, jak i dłuższą rozgrywkę w trybie kariery. Oprócz znanych już dotychczas ustawień kamery, gracz dostaje możliwość widoku z wnętrza samochodu. Twórcy GT5 postanowili jak najwierniej odwzorować deski rozdzielcze wszystkich samochodów. Do zagrania w GT5 zachęca starannie wykonana oprawa graficzna. Na uwagę zasługuje dokładnie wykonane oświetlenie tras i samochodów.
Nazwa
Gra SONY Sports Champions Edycja Move
Marka
SONY
Rodzaj
Gra
Gatunek
Sportowa
Wersja językowa
Polska
Sports Champions to zręcznościowa gra sportowa, w której gracz będzie miał możliwość sprawdzenia swoich umiejętności w kilku dyscyplinach sportowych. Jedną z dostępnych konkurencji jest pojedynek na arenie, gdzie dwóch graczy walczy ze sobą na miecze. Potyczka kończy się po odebraniu przeciwnikowi całej energii. Kolejną dostępną konkurencją jest strzelanie z łuku, zmagania o charakterze arcade'owym. Inną z możliwości prowadzenia zabawy jest siatkówka plażowa. W tej konkurencji niektóre ruchy (między innymi skakanie do uderzeń) są wykonywane automatycznie przez konsolę, a gracz musi jedynie uderzyć piłkę w odpowiednim momencie i z odpowiednią siłą. W grze znalazło się też miejsce dla nietypowej dyscypliny sportowej zwanej bocce. Gracze rywalizują na niewielkim boisku, wyrzucając specjalne kule w odpowiednie miejsca. Punkty otrzymuje ten, którego kula znajduje się najbliżej tej najmniejszej, wyrzucanej na początku rozgrywki. Wśród dostępnych dyscyplin sportowych znalazły się również rzut dyskiem czy tenis stołowy. Produkt pozwala na prowadzenie zabawy w trybie gry wieloosobowej dla maksymalnie czterech graczy na podzielonym ekranie. Sports Champions wykorzystuje kontroler Move, nie jest możliwa gra przy użyciu tradycyjnego pada. Grafika programu jest trójwymiarowa i dopracowana.
Zanim zalogujemy się do danego świata musimy wybrać jedną z trzech nacji: germanów, galów lub rzymian. Rzymianie są najbardziej zbalansowaną klasą, ale też są najdrożsi w utrzymaniu. Germanie są najbardziej agresywni (najmocniejszy atak) a Galowie najbardziej pokojowi (bonus do Kryjówki ;)). Zanim więc wejdziemy w ten świat, musimy określić w jaki sposób ma przebiegać nasza rozgrywka. Czy chcemy atakować i grabić czy raczej żyć z sąsiadami pokojowo.
Gdy już wybierzemy nację i zalogujemy się na serwer, możemy znaleźć się w dwóch sytuacjach: albo trafimy w sam środek „starych”, mocnych graczy, albo nasi sąsiedzi będą początkujący tak jak my. Dlaczego o tym wspominam? Travian ma jeden duży minus, bardzo szybko (po trzech dniach) znika ochrona nowego gracza. Co oznacza że bardzo szybko możemy stracić swoją wioskę. Nie, nie oznacza to, że jeśli znajdziemy się w tej pierwszej sytuacji mamy od razu pakować się i zakończyć grę. Ale na pewno jej przebieg (przynajmniej na początku) będzie wyglądał trochę inaczej niż w przypadku gdy naszymi sąsiadami będą nowi gracze. Przydadzą się nam poradniki, które znajdziemy na forum.
Doradca przeprowadzi nas przez początkową rozbudowę zlecając kolejne zadania, za które dostaniemy nagrody w postaci surowców a nawet konta premium. Możemy oczywiście pominąć Questy, ale raczej opłaca się je wykonać.
kariam została stworzona na wzór serii Civilization (chociaż podobieństwo to nie jest tak oczywiste jak w przypadku np. Evony [Civony]). Kilkanaście tygodni później gra wystartowała w polskiej wersji językowej i od tej pory jest niezmiennie popularna wśród rodzimych graczy przeglądarkowych. Świat gry podzielony jest na archipelagi, z których każdy składa się z kilku wysp, na każdej wyspie zaś znajduje się do szesnastu osad, kierowanych przez graczy.
W swojej ojczyźnie Ikariam wciąż jest nagradzana – w zeszłym roku zdobyła na przykład nagrodę publiczności w kategorii „Gry Online i Przeglądarkowe” , przyznawaną przez Computec Media i zwyciężyła w rankingu niemieckiej edycji Komputer Świat. Czym Ikariam sobie na to zasłużył? Zobaczmy:
Wstępna rozgrywka
Po zalogowaniu się do świata Ikariam poznajemy czterech doradców, których imiona zaczerpnięto z greckiej mitologii. Bo taki właśnie jest świat tej gry – antyczny. Nie, nie oznacza to, że gra jest staroświecka (;-)) Wręcz przeciwnie, twórcy starają się wciąż ją unowocześniać i dbają o jej rozwój.
Rozpoczynając grę zakładamy osadę na wyspie. Żeby ją rozwijać potrzebujemy drewna (!) i innych surowców „luksusowych”: marmuru, wina, siarki i kryształu. Kiedy jednak przyjrzymy się swojej osadzie zauważymy, że nie mamy (jak w innych grach) swojego tartaku, ani innej wytwórni surowców. W Ikariam te „fabryki” są dobrem wspólnym na wyspie. Korzystają z nich wszyscy, ale też do każdego należy obowiązek rozbudowywania ich. Co więcej – u siebie mamy dostęp do tylko jednego surowca luksusowego. Po inne będziemy musieli wybrać się za morze. Ale o tym później.
Sami decydujemy ilu ludzi wyślemy do produkcji surowców. To rozwiązanie sprawia że mamy całkowitą kontrolę nad swoimi poddanymi. Kiedy potrzebujemy ich w armii możemy zabrać ich z kopalni. Pierwsze trzy budynki pomogą nam postawić doradcy. Potem zaczynają się „małe schodki”, bo musimy zdecydować w którym kierunku chcemy się rozwijać. Czy chcemy stworzyć mocną armię (przyda się wtedy warsztat) czy potężny ośrodek przemysłowy (stawiamy wtedy te budynki które dają nam bonus do produkcji). Dzięki temu mamy wpływ na to ja będzie wyglądać nasza osada.
Cabal koreańskiego studia EST Games to kolejny przedstawiciel, coraz popularniejszego, gatunku MMORPG. Twórcy proponują swoistą mieszankę elementów klasycznych dla RPG, ubarwionych koniecznością rozwiązywania zagadek logicznych i doprawionych dużą dawką akcji (ze zdecydowaną przewagą tych ostatnich).
Historia rozgrywa się w krainie Navereth, niegdyś kompletnie zniszczonej przez siły natury. Wówczas ludzkość podniosła się po upadku dzięki grupce wizjonerów, wielkich mistrzów Force Power. To oni poprowadzili ocalałych ku odrodzeniu i lepszej przyszłości. Minęły wieki, świat wydaje się zapominać o tragedii mającej miejsce tysiąc lat wcześniej, a tymczasem uśpione zło znów podnosi głowę. Gracze wcielają się w postaci herosów zamieszkujących Navereth. Każdy ma szansę zostania bohaterem, tym który odkryje wielki spisek, i zapobiegnie ponownej zagładzie.
Do wykonania jest całe mnóstwo questów związanych z główną intrygą, jak i zadań pobocznych. Gracze przemierzają, w pojedynkę lub w grupach, olbrzymi świat składający się z około trzystu lokacji (głównie podziemi). Gra wymaga nie tylko zręcznych dłoni ale i giętkiego umysłu, na swej drodze bohaterowie spotykają niemało zagadek i pułapek wymagających logicznego myślenia. Jednak najważniejszym aspektem w Cabalu jest walka. Navereth aż roi się od bestii pragnących włączyć Cię do swego menu. Niejeden raz staniesz także oko w oko z graczem mającym wrogie zamiary (PvP). System walki nie ma nic wspólnego z RPG – owymi turami lub nieśmiertelnym zestawem attack–magic–defend–item. To czego doświadczamy w Cabal to błyskawiczna, krwawa i dynamiczna młócka rodem z najlepszych bijatyk. Na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się akcja, potyczki są niesamowicie szybkie i widowiskowe. Bohaterowie dysponują niemałą ilością ciosów, ale autorom udało się stworzyć łatwy do opanowania system sterowania, dzięki czemu, sprawnie poradzą sobie zarówno wielbiciele gier akcji, jak i Ci którzy nie mieli większej styczności z bijatykami.
Cabal ma jeszcze jedną zaletę: programiści z EST Games, stworzyli silnik graficzny pozwalający zachować wysoką jakość detali nawet na słabszych maszynach.
Shaiya to gra z gatunku MMORPG, oferująca wszystkim graczom darmową rozrywkę (powszechnie dostępny klient i brak miesięcznego abonamentu) oraz możliwość kupowania potężnych przedmiotów premium w specjalnym, wbudowanym sklepie (tzw. Item Mall, w którym płacimy pośrednio korzystając z prawdziwych pieniędzy). Wydawcą programu jest firma Aeria Games, mająca już na koncie wiele działających na tej samej zasadzie gier MMO (m. in. Dream of Mirror, Project Torque czyLast Chaos).
Tłem fabularnym Shaiya jest dosyć standardowa dla tego typu produkcji walka dobra ze złem. Bogini Etain, która stworzyła świat Teos i zamieszkujące go trzy inteligentne rasy (Smoków, Nordein i Dumainas), została po wielu latach zgładzona przez swych zbuntowanych podwładnych. Po śmierci jej dusza rozerwała się na dwie części, zaś stworzona przez nią kraina nagle znalazła się bez opieki. Pozostali bogowie zapragnęli przejąć kontrolę nad Teos, tworząc armie monstrów i wysyłając je na podbój bezpańskiego świata. Po wielu latach starć zdziesiątkowane smoki postanowiły ukryć się przed światem, zaś krainą Teos zaopiekowały się dwie, nowe boginki – Światła i Ciemności. Pozostali przy życiu przedstawiciele rasy Dumianas podzielili się na dwie grupy, każda wyznająca inną opiekunkę. Różnice poglądów zaowocowały oczywiście wewnętrznymi konfliktami oraz stopniową utratą pierwotnej tożsamości. Z czasem obie strony ukuły własne pakty i sojusze. Szlachetne i praworządne Elfy zjednoczył się z młodą i szybko rozwijającą się rasą Ludzi, wspólnie tworząc Sojusz Światła (Alliance of Light), zaś podstępni i porywczy przedstawiciele ludu Vail (bardzo mocno przypominający mroczne elfy) dogadali się z resztkami ludu Nordein, rasą Deatheaters, a następnie założyli Unię Furii (Union of Fury). Jak się łatwo domyślić, te dwie frakcje zamierzają teraz do upadłego walczyć o panowanie nad Teos, zaś gracz musi opowiedzieć się po jednej ze stron.
Zabawę z Shaiya, tak jak w każdej grze MMORPG, zaczynamy od stworzenia swojego wirtualnego odpowiednika. Każda ze wspomnianych wyżej ras ma do dyspozycji trzy, właściwe dla siebie, profesje. Niezbyt silne, ale bardzo inteligentne, uporządkowane i wszechstronnie utalentowane Elfy walczą korzystając z szybkich i zręcznych Rangerów, celnych Łuczników (Archer) oraz potężnych, tajemniczych Magów (Mage). Nieco bardziej zrównoważeni i lepiej uwarunkowani fizycznie Ludzie opierają się na talentach silnego Wojownika (Fighter), twardego jak skała Obrońcy (Defender) i uduchowionego Kapłana (Priest). Druga strona mocy prezentuje w miarę podobny podział ról – mroczni Vail koncentrują się na wykorzystaniu śmiercionośnych Zabójców (Assassin), magicznie uzdolnionych Pagan i potężnej duchowo Wyroczni (Oracle), zaś muskularni Deatheaters to przede wszystkim silni jak tur Wojownicy (Warrior), wytrzymali i czujni Strażnicy (Guardian) oraz świetnie wyszkoleni Łowcy (Hunter). Każda klasa ma swoje silne i słabe strony, których szybkie poznanie i odpowiednie wykorzystanie jest kluczem do zwycięstwa.
Warto zauważyć, iż epicka fabuła ma swoje konkretne odzwierciedlenie w świecie gry. Autorzy podkreślają, iż główną atrakcją zabawy są gigantyczne, masowe bitwy RvR, rozgrywające się na neutralnym gruncie Pogranicza (Borderlands) i w których może wziąć udział ponad tysiąc graczy jednocześnie. Oczywiście, boje toczone w takiej skali nie mogą obyć się bez uporządkowanej strategii i optymalnego wykorzystania dostępnych sił. Istotnymi czynnikami, wpływającymi na losy bitwy, są także umiejscowione w kluczowych miejscach relikwie o wielkiej mocy (Relics) oraz ukształtowanie terenu. Nagrodą za zwycięstwo w danej potyczce jest błogosławieństwo bogini, które wydatnie podnosi możliwości zwycięskiej frakcji i należących do niej bohaterów.
WolfTeam jest to gra typu Counter Strike, ładna grafika, dużo broni, jakiś tam system rang... Ale co czyni tą grę wyjątkową? Możliwość zamiany w wilkołaka, razem z tą zamianą zyskujemy ogromną siłę, atak specjalny z powietrza (podwójne uderzenie), oraz możliwość chodzenia po ścianach. Gra bardzo mi się podoba, jest to w pewnym sensie MMO (posiada system rang, Kapral, Szeregowy), ma sporą liczbę nawet ładnych map i trybów gry, grafika jest niczego sobie. Trybów jest kilka wszystkie są niestety drużynowe, TDM (standardowa drużynowa walka, coś jak "Team Deathmatch +Extreme" z Gunza), Conquest (musisz utrzymać wszystkie "flagi") oraz Destrution (Coś jak TDM z CS'a. Też trzeba podłożyć bombę, ale ma ja każdy z tej "złej" drużyny, a nie tylko jeden tak jak to jest w CS). Do tego dochodzą podtypy: - możesz zamienić się w wilkołaka w każdej chwili - tylko jedna drużyna może grać wilkołakami (wtedy dostaje ona "mutacje", ale o tym później) - możesz grać albo wilkołakiem, albo człowiekiem, ale zmienić możesz dopiero po śmierci. Wspomniałem o mutacjach... w tych dwóch ostatnich podtypach można grać zmutowanym wilkołakiem, oczywiście są droższe od normalnego wilkołaka. Normal Wolf - normalny wilk Power Wolf - normalny, tyle że ma większą siłę Ghost Wolf - szybszy rodzaj Normal Wolfa, jak jego nazwa wskazuje wtapia się on w otoczenie, jako jedyny potraci stanąć na ścianie (lewy przycisk myszki) Guardian Wolf - najwolniejszy, najmocniejszy i majacy najwięcej życia wilkołak. Stracił on możliwość robienia "strike" z powietrza, ale za to zyskał możliwość chronienia się (jest jeszcze wolniejszy, ale "wchłania" mniej obrażeń).
Do tego dochodzą jeszcze 2, do kupienia w sklepie: Berserker Wolf - Silny wilkołak, posiadający atak dystansowy, niestety gdy go użyje, sam zginie. Smart Wolf - Baaardzo szybki i bardzo mały wilkołak, trudny do ustrzelenia.
Jak już przy kupowaniu jesteśmy, bronie są bardzo podobne do tych z CS, ale nei zabraknie też tutaj Rakiet, czy miotaczy ognia. Bronie można kupić na czas od 7dni do 90, wg. mnie to jest minus tej gry, powinien być chyba czas nieokreślony, nie??
Podsumowywując warto zagrać! Gra nawet ładnie się prezentuje, na moim sprzęcie się w ogóle nie tnie. Żeby rozmawiać w grze, trzeba potwierdzić swój e-mail przez stronę softnyxu. Mój nick to "Mimee" zapraszam do grania.
ps. Na VG znajduje się recenzja tej gry, ale jak dla mnie nieobiektywna, ocena recenzenta 3 (czy tam 4), ocena graczy 5. Gość twierdził, że gra jest czuła na szybkość łącza.
